Zioła
- Ostropest plamisty – chroni miąższ wątroby, ma działanie przeciwutleniające. Stosowanie ostropestu w dłuższym okresie może spowodować zachwianie gospodarki hormonalnej, u kobiet zaś może wystąpić brak krwawień miesięcznych. Ostropest może również zachwiać działanie środków antykoncepcyjnych. Przy cukrzycy koniecznie należy poinformować lekarza o przyjmowaniu ostropestu. Długotrwałe stosowanie leków zawierających wyciąg z ostropestu plamistego może być niebezpieczne. Zawarte w nim substancje hamują wydzielanie niektórych enzymów (głównie CYP) oraz wpływają na funkcjonowanie wąskiej grupy leków np. metronidazol, indinowir). Aktywność pierwszego z nich w połączeniu z ostropestem spada aż po 50proc. Ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania, nie zaleca się podawania leków na bazie ostropestu dzieciom poniżej 12 roku życia, jak również kobietom w czasie ciąży i czasie laktacji.
- Czosnek używany jest jako środek przeciwgrzybiczny. Nadmierne jego dawki mogą prowadzić do wzdęć i uszkodzeń wątroby. Odradza się spożywanie czosnku przy zapaleniu płuc, chorobach nerek, ostrym nieżycie żołądka i jelit oraz niskim ciśnieniu tętniczym. Czosnek może również wywoływać reakcje alergiczne oraz zakłócać działania leków przeciwzakrzepowych. Szczególnie na czosnek powinny uważać kobiety w ciąży oraz karmiące piersią. Niebezpieczny może też być dla osób przyjmujących insulinę lub z niskim ciśnieniem krwi. Należy też pamiętać, że czosnek jest ciężko strawny i przy spożyciu zbyt dużej jego ilości może dojść do podrażnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego.
- Lukrecja – jest to zioło, które zwiększa energię i zdolności radzenia sobie organizmu ze stresem. Ma również działanie przeciwzapalne. Zwiększa poziom kortyzolu i pośrednio wspiera nandercza. Wspomaga leczenie ran. hiperaldosteronizm, ciąża, laktacja, nadciśnienie, niewydolność nerek i wątroby, hipokaliemia. Może być bezpiecznie stosowana w kuracjach krótkotrwałych, 1-4 tygodniowych. Lukrecja nasila działanie kruszyny, senesu, szakłaku, trzmieliny, naparstnicy, cebuli morskiej, strofantusa, miłka i konwalii. Wykazuje synergizm z dziewanną, pierwiosnkiem, anyżem, opium, kodeiną i glistnikiem. Kodeina, opium, glistnik, maczek kalifornijski itp. w połączeniu z lukrecją lepiej hamują ośrodek kaszlu. Zaleca się ostrożne stosowanie i w rozsądnych ilościach ze względu na możliwość wystąpienia objawów ubocznych (zatrzymywanie jonów sodu i wody oraz utratę jonów potasu – grozi to podwyższeniem ciśnienia tętniczego i zatruciem). Przyjmowanie lukrecji przez ponad 6 tygodni, może prowadzić do zatrucia. Objawia się to wtedy: bólami głowy, stanem letargu. Lukrecja niepozbawiona glicyryzyny, zażywana w wielkich ilościach, może spowodować spadek testosteronu oraz zaostrzyć impotencję, niepłodność oraz spadek pożądania seksualnego u mężczyzn.
- Ashwaganda – zwiększa poziom energii, wspomaga pracę nadnerczy, jest ziołem z grupy adaptogenów – reguluje poziom kortyzolu. Produkt może również podnosić poziom hormonów produkowanych przez tarczycę i z tego powodu nie powinna być stosowana przez osoby cierpiące na nadczynność tarczycy. Botanicy ze Stanów Zjednoczonych i Niemiec przestrzegają, że Ashwagandha może być słabym środkiem poronnym. Dlatego nie zaleca się spożywania jej przez kobiety w ciąży.
- Żeńszeń – zwiększa poziom energii, pomaga w zaburzeniach snu, stymuluje odporność przeciw wirusom i bakteriom, zwiększa absorpcję witamin z grupy B, normalizuje ciśnienie krwi. Żeń-szeia nie powinny stosować osoby: z nadciśnieniem tętniczym, kołataniem serca, nerwowe, cierpiące na bezsenność oraz kobiety w ciąży. Nie zaleca się przy stosowaniu preparatów hormonalnych. Nadużywanie preparatów z żeń-szniem (powyżej 3 gramów dziennie) może doprowadzić do tzw. „zespołu żeńszeniowego”, który obejmuje: bóle głowy, senność, złe samopoczucie, nadciśnienie, biegunkę i zmiany skórne. Po zauważeniu któregokolwiek z tych objawów, należy zaprzestać zażywanie specyfiku. W połączeniu z kofeiną działania niepożądane mogą się zaostrzyć.
- Dziurawiec – zapobiega rozpadowi serotoniny, poprawia nastrój i koncentrację. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na dziurawiec, ciężkie zaburzenia funkcji wątroby i gorączkę. Bardzo ważną cechą dziurawca, ze względu na bezpieczeństwo stosowania, jest możliwość interakcji z innymi lekami. Wyciąg z dziurawca może zmniejszać skuteczność niektórych leków, obniżając ich stężenie terapeutyczne w osoczu. Dotyczy to indynaviru używanego w leczeniu zakażeń wirusem HIV, warfaryny, cyklosporyn, doustnych leków antykoncepcyjnych, dekstrometorfanu, teofiliny, amitriptyliny, a także digoksyny. W przypadku stosowania leków przeciwdepresyjnych przed rozpoczęciem przyjmowania dziurawca należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersi. Dziurawca nie powinny stosować kobiety w ciąży i okresie karmienia piersią. W nadmiernych ilościach może spowodować uczulenie na słońce. Nie należy podawać dzieciom poniżej 7 roku życia.
