Miedź jest skłądnikiem wielu enzymów głównie z grupy oksydaz.Około 90% miedzi krążącej we krwi jest związana z białkiem nośnikowym - ceruloplazminą wytwarzaną w wątrobie. Około 60% miedzi pozostaje w kościach, mięśniach i w wątrobie.

Prawidłowa stężenie miedzi w surowicy krwi wynosi 12,6-25,2 ľmol/l (80-160 ľg/dl).

Zwiększony poziom miedzi występuje:

• zwężeniu dróg żółciowych
• w ciąży
• w marskości i zapaleniu wątroby
• w chorobach reumatycznych, kolagenozach
• w nowotworach, białaczkach
• w niedokrwistościach hemolitycznych, megaloblastycznych i syderopenicznych
• w nadczynności tarczycy

Obniżony poziom miedzi występuje:

• w niedoborach pokarmowych
• w upośledzonym wchłanianiu miedzi w przewodzie pokarmowym
• w zaburzonej syntezie ceruloplazminy
• w zespole nerczycowym
• w zwiększonym zapotrzebowaniu na miedź