Zwolnienie z nauki drugiego języka
Nie ma wymogu prawnego, by w orzeczeniu sformułowano zapis dotyczący zwolnienia z nauki drugiego języka. Nie ma również przeciwwskazań prawnych, by dyrektor pozytywnie rozpatrzył wniosek rodziców, do którego załączono orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego stanowiące podstawę zwolnienia z nauki drugiego języka.
Zwolnienie z nauki drugiego języka jest możliwe na podstawie § 7 ust. 1rozporządzenia w sprawie klasyfikowania i promowania. Zgodnie z jego brzmieniem:
- dyrektor szkoły, na wniosek rodziców oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, zwalnia do końca danego etapu edukacyjnego ucznia z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z nauki drugiego języka obcego;
- w przypadku ucznia, między innymi, posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na zespół Aspergera, zwolnienie z nauki drugiego języka obcego może nastąpić na podstawie tego orzeczenia.
Decyzja w tej kwestii pozostaje w kompetencji dyrektora.
Dyrektor może zasugerować rodzicom potrzebę uzyskania dodatkowo opinii z poradni psychologiczno-pedagogicznej w sprawie zwolnienia z nauki drugiego języka (wówczas w opinii znajdzie się odpowiednie sformułowanie). Poradnia powinna wydać taką opinię w terminie 30 dni od złożenia przez rodziców wniosku o wydanie opinii. Można również skierować pismo z prośbą o zajęcie stanowiska w tej sprawie do kuratorium oświaty.
Podstawa prawna:
